Herşeyin ötesinde,
Yıldızların bile gerisinde,
Bir dünya var düşlerimde...
Yalnızlığın arlanmaz bir sarmaşık gibi,
Tüm dertlere apansız sarıldığı,
Hüzün mü var havada?
Yoksa gerçekten, yağmur mu yağacak?
Sağanak karanlığı mı çöken?
Yoksa yine, ruhum mu ağlayacak?
Dost! Yüreğim bulut olacak...
Senin yüreğin soğudu sadece
Hiçbir şey kaybetmedin kendinden.
İçindeki ateş, hiçbir zaman sönmeyecek,
Bir gün yeniden ısıtacak seni...
Soğuk havalarda dolaşma fazla,
Sen gittiğin gün başladım ben hayata,
Tenini, acıta acıta çaresizleştiren
Üşümek nedir, o zaman öğrendim...
Sonsuzluğunu hayretle izlediğim,
Gözyaşımı farkettim çocukça bir korkuyla...
Beyaz bir tül,
Rüzgar estikçe odama dolan...
Beraberinde,
Akdeniz kokan sahil özlemi.
Ve martıların yaşam senfonisi.
En büyük dostum,
Beni hiç terketmeyen.
Işığıyla,
Eski bir sokak lambası.
Kaç yıl oldu bilinmez
Sevgim, yanına seni koyunca ufaldıkça ufalıyor...
Katlıyorum onu onlarla, milyonlarla...
Yüreğine erişebilsin diye, ruhuna yakışabilsin diye...
Ne zaman bir, hüzün dolsa ruhuma,
Seni anımsar düşlerimdeki kelimeler...
Duru bir yağmur ıslatır hayallerimi,
Silkinir kalkarım uzak şehirlerdeki yalnızlığımdan...
Ne zaman bu şehri koklasam,
Çırpındıkça acıtıyor yüreğimi yalnızlık,
Kusursuz kişilikler çarpıyor tokat gibi ruhuma,
Tuttuğumda dibe vurayım diye mi bilmem;
Sevinçler, hep en ince ağaç dalında...
Karşı çıksam nafile sanki pişmanlığa,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!