Ağasıyla paşasıyla yasayla
Sussun diye zulüm gördü MAHZUNİ
Sazıyla kalemiyle gür sesiyle
Zalimlere fena vurdu MAHZUNİ
Bu ozan ki mazlumların ozanı
Hep yuhladı korumadı ezeni
Barış huzur demokrasi düzeni
Gelsin diye ömür verdi MAHZUNİ
Mayıs ayı kara duman bürüdü
Yeşeren ağaçlar birden kurudu
Ardında binlerce ozan yürüdü
Çilehane dedi durdu MAHZUNİ
Ozanlık özünü ben O’nda gördüm
Taşını okşayıp yüzümü sürdüm
Başucuna varıp tezene vurdum
Sazımın telini gerdi MAHZUNİ
Asker oldu saz dayadı koluna
Kurşun gibi söz boyadı teline
Gün evveli Hacı Bektaş yoluna
Gönül verip yüzün sürdü MAHZUNİ
Dost MAHZUNİ türkülerin atası
Bu insan dostunun yoktu hatası
Deniz’in Engini elbet ötesi
Yeri erişilmez yerdi MAHZUNİ
Kayıt Tarihi : 2.10.2006 15:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yeşeren ağaçlar birden kurudu
Ardında binlerce ozan yürüdü
Çilehane dedi durdu MAHZUNİ
Duygu düşünce dünyasına hiç yakınlık duymadım.Hatta kimi sövgülerine kızdım. Ama "yiğidi döv, ama hakkını ver" derler.Cumhuriyet döneminin Aşık veyselden sonraki en güçlü halk ozanıydı.Ve sarsılmaz bir dava adamıydı.İnancının peşinden koşan her yiğit gibi taktiri hak eden bir sanatçıydı.
Sizin şiirinizde de hak ettiği yeri bulmuş.Tebrik ederim.
benim de bir şiirim var,sizin şiirinizide beğeni ile okudum,duygularınız daim gönlünüz var olsun
Dostum,Köylüm,ADI GÜZEL DENİZİM
TÜM YORUMLAR (7)