Ozan kemal(3) Şiiri - Kemal Tekir

Hamdım dostlar,yandım,
pişiyorum ben,
Hak aşkıyla coşup,
çaglıyorum ben.
Doldum dostlar, artık,taşıyorum ben,
Geçtim dostlar serden,
geçtim kendimden.

Sorar,sorgularım,dostlar ezelden,
Okurum herşeyi gönül gözümden.
Sildim sınırları, zihin,
gönülden,
Yürekçe,mertçe,yazarım dostlar ben

Sevgim katışıksız, doğal,saf ve has
Barınmaz gönlümde, ne kir ne de pas.
İçtim ben aşkın badesini tas tas,
Yazarım ben şiir, şarkı, türkü has.

Erenlerin ocağından geldim ben,
Deste deste güller, derdim hepsinden.
Kemal Atatürk'ün aydın izinden
Yürüyorum dostlar,peşi sıra ben.

İtibar etmem ben kibirlilere,
Gururlu kendini begenmişlere.
Eğilirim yalnız Hak'kın
önünde,
Eyvallahım yoktur, sömürgenlere.

Kendime,hayata tutarım ayna,
Her zerrede görürum ben
Hak'kı da.
İsim olmaz benim,yalan,
dolanla,
Riayet ederim ben kul hakkına.

Susamam ben artık,
dostlar hayat ta,
Yazarım ben bu can tende durdukça.
Olmam ben zalime,kul ,köle asla
Hizmetim sadece,
Hak'ka ve halka.

Kemal Tekir
Egihimci,şair, yazar