Ozan İsmail Ünlü'nün Ardından

Çocukluk arkadaşım, ozan yoldaşım idi,
Türküler besteleyen, yazan yoldaşım idi.
İsmail Ünlü dostum yolu erken bitirdi.
Sevgiyi yüreğinde süzen yoldaşım idi,

Karaman Gazalpa’da anılar dizi dizi,
Kale İlkokulu’nda tanırlar ikimizi.
Kale’de top oynadık, çok türküler söyledik,
Kardeşlik sevgisinde bulurduk kendimizi.

Sazı sanki okuldu, öğretti dualandı,
Türkü seven dostları yanında yuvalandı.
Bana dünyalar verdi, dostluğunu gösterdi,
Şiirim türkü oldu dilinde havalandı.

Sevgili İsmail'im, türküler öksüz şimdi,
Türkü seven filizler kaldılar köksüz şimdi.
Neşet Ertaş kavuştu özlediği sesine,
İki üstad bir oldu, kaynaştı eksiz şimdi.

Nevzat'ın dünyasından bir mum daha eksildi,
Karanlık memnun şimdi, yine bir ışık sildi.
Nurlarla aydınlandı ozanların ahreti,
Sazıyla, nefesiyle bir ışık daha geldi.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat