Ozan İsa Oğuz'un Ardından

Yüreği yanıyor Karaman’ımın
Taşkale âşığı ozanı gitti.
Acısı yazılmaz yanan canımın,
Dertleri en iyi yazanı gitti.

Atatürk sevgisi aşılayandı,
Sözünü söylerken saza dayandı.
Kaç çocuk türküsü ile uyandı,
Ezgili gelecek çizeni gitti.

Doğrunun yanında durdu her zaman,
Yanlışı övene vermedi aman.
Bağlama elinde inlerdi yaman,
Kötüyü sazıyla ezeni gitti.

Öğretmendi sözü bilme dayardı,
Küçüğü severdi, büyük sayardı.
Karaman derdine ilgi duyardı,
Şiirle sorunlar çözeni gitti.

Şiire sevdalı dostlar bulmuştu,
Nevzat’ın kardeşi, dostu olmuştu.
Fırsatlar buldukça hatır almıştı,
Yüreğe sevgiler dizeni gitti.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat