Ozan Ferhati Şiirleri - Şair Ozan Ferhati

Çifte kuzuyu yitirmiş Tutmuş yanyana yatırmış Genç ömrünü dert bitirmiş Ağlıyor bir garip ana Diyor yavrularım nerde Yatıyorlar kara yerde Tutulmuş çaresiz derde Ağlıyor bir garip ana Büyük acılar çekiyor Kadere boyun büküyor Her gün gözyaşı döküyor Ağlıyor bir garip ana Ferhati dinmez sızısı Karaymış alın yazısı Tesellisi tek kuzusu Ağlıyor bir garip ana

Sen gideli sunam bizim ellerden Koca dünya sanki bana dar gibi Darılmışsın yad elerin lafıynan Söyleyecek bir ka sözün var gibi Hiç mi acıman yok ey kalbi kara Bülbül gibi düştüm ah ile zara Selam salıpta bir kere ara Hasretinden yanar oldum har gibi Hayalin karşımda seni görürüm Elin tutsam tatlı canım veririm Her geçen gün ılgıt ılgıt eririm Poyraz vurmuş bir gecelik kar gibi Çok adak adadım çok dilek tuttum Sabahladım yıldızları uyuttum O acı sözlerin hepsini yuttum Bu ettiğin Ferhati’ye ar gibi

Gene burcu burcu tüter burnumda Şimdi bizim elin yayla zamanı Dağları al yeşil gelin donunda Şimdi bizim elin yayla zamanı Açmış nevruz çiğdem ötüşür kuşlar Bülbül boynun bükmüş gülünü düşler Baykuş bile dertli figana başlar Şimdi bizim elin yayla zamanı Ne ateş ne duman ne ışık yanar Ne yaylacı gelir ne belci konar Kurtlar bile geri eli boş döner Şimdi bizim elin yayla zamanı Terkeyledi bizim ağalar beyler Yurt etmiş kendine o çevre köyler Ferhati dert büyük kimlere söyler Şimdi bizim elin yayla zamanı

Ya muhammed ali diyerek bizler Türkülerle anıyoruz güzel dost Şah diye yaşları dökerken gözler Türkülerle yanıyoruz güzel dost Okunur deyişler söylenir sözler Mümin imanını özünde gizler Hak uğruna semahımızı bizler Türkülerle dönüyoruz güzel dost Bizde yoktur kendi nefsine çekmek Bizde yoktur haram sofraya çökmek Sevgi sahanına boş kuru ekmek Türkülerle banıyoruz güzel dost Ferhati yansada gönül harına Minnetimiz yoktur dağın karına Su bilmeyiz kerbelanın uğruna Türkülerle kanıyoruz güzel dost

Sen gideli yetmiş iki yıl oldu Yaktığın meşale sönüyor atam Aydınlık ülküme yobazlar doldu Laikleri bir bir dönüyor atam Hakikate minnet duyan olmadı Cehaletten kimse dersin almadı Artık ismine tahammül kalmadı Resimlerin bir bir iniyor atam Kimse soramıyor bu neyin nesi Epey kalınlaştı yandaş ensesi Konuşan suçludur kesilir sesi Çağdaşların bir bir siniyor atam Yönetiyor bizi sopalı çete Yurdumuz tükendi hep sata sata Ferhati derdini nası anlata Cahil tepemize biniyor atam

Bir sevda sinemi yakar kavurur Duman ayrı yerde köz ayrı yerde Harman eder beni yelde savurur Tane ayrı yerde toz ayrı yerde Aşk ırmağım deli deli akıyor Her akışı bir bendimi yıkıyor Bilmem şimdi neden şaşı bakıyor Gönül ayrı yerde göz ayrı yerde Derya oldum nice nehirler yuttum Gönlüme yüceden bir saray tuttum Her odaya başka güzel oturttum Sevda ayrı yerde haz ayrı yerde FERHATİ bu sevda aman vermiyor Elimi uzatsam yare ermiyor Kefenimi hiç bir dostum sarmıyor Ceset ayrı yerde bez ayrı yerde