Herkesin bir Ankara'sı vardır.
ve herkesin Ankara'sı sevgiliyi sevemediği kadar dardır.
birinin ankarası bir apartmanın en üst katıdır.
birininki bir gecekondu tuzluçayırda.
demli bir çay belki ders arasında.
belki de bir kız yurdunda birinin ankarası.
Neye inanacağımı bilemedim
Yüzündeki masumiyet? Bir adım sonrası sanki cennet.
Yoksa alnı secdeye değmemişin son nefesi.
Kıyamet?
Hangisi acaba gözlerindeki mezar.
ne zaman aksırsam
'Çok Yaşa' derdin,
'sen de gör, hep beraber'
benim sözümdü
içinde binlerce dua yaşayan, dillenen.
varoşların gönül emekçisi idi hep yüreğim
şehrin son mahallesine
son saatte,
son dolmuşa
son paramı vermektendir
alışkanlığım ve sana geç kalışım.
benim ilacım başkası
ecza dilinde okunmaz esamesi
ne zamandır duyulmaz sesi
nefesime nefes katan nefesi
bende unuttr oldum,
hoş artık kendi de bilmiyor
sağırcasına dilsiz
körcesine renksiz.
kulakları delen bir sesizlik.
gözlere zarar bi siyah.
vücudu yakıp kavuran bir ayaz
buralarda acaba kim külbeyaz! ! !
Kaçmıştı yurdundan bir kere geri dönmesi imkânsızdı.
bir ruh, ranzanın demir parmaklıklarını kırarak.
Koymuştu aklına kendi devrimini,
kaçmıştı artık zembereği okkanın.
bir yürek fırlamıştı göğüs kafesini yırtarak.
Kaçmıştı yurdundan bir kere
bir ruh, ranzanın demir parmaklıklarını kırarak.
Koymuştu aklına kendi devrimini,
kaçmıştı artık zembereği okkanın.
Kaçmıştı yurdundan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!