Yine bürünmüş qökyüzü karanlıklar ardına..
Sevdan bile çekip qitmiş..
Kalmışım bir başıma..
Sensizliqin içinde dolanıyorum..
Gölqelerin arasında..
Emanet bıraktım yaşamı gittigin o yollarda
Giderken onuda al acıtmasın varlıgında!
Ayakta durmak zor geliyor
Kalbim şuan yasımı kurmakta!
Emanet bıraktım yaşamı gittigin o yollarda.
Anneee!
3-5 Nöbetine kalktım gece
Sessizdi hertaraf
Birden o hayali düştü önüme
Yakınımdaydı çok yakınımda
Bir ay bile bekleyememişti beni
Görmedim kendimi hiç kimsenin yerinde
Yada.
Başkasını benim yerimde
Yakıştıramadım kendime
Başkalarını aldatmayı
Onları uyutmayı
Bensizliqi nereye saklayabilirsin?
Belki susuşlarına..
Belki ansızın dudaklarından dökülen şarkılara..
Belkide kimsenin inanmadıqı sadece kendini kandırdıqın..
Yalanlarına!
Çoktan kaybetmişti qözlerin beni..
24.07
Durgun kalmıştı İstanbul sokakları
Yapayallnızdı sanki İstanbul caddeleri..
O,ki sensizlikten..
O,ki sessizlikten
Seven yüregim kor oldu artık.
Gözlerimdeki yaşlar kurudu!
Bugün ne dünyanın sonu.
Nede mahşer günü.
Ölmem gerekmiyormuş Sensiz olmam için.
Ölmem gerekmiyormuş Seni unutmam için!
Hani o tren garında el sallarken sana
Aglamaklı içimden hafif tebessüm ederken
Senin gidişini kaldırmayan yüregimi kaldırken daha
Sana veda etmenin hüznünü sevdim.
Yanlız yürürken kaldırımlarda
Yanlızlıgı hissettiriyor bana
Sensiz geceler.
Acımı körüklüyor
SEnsiz gülüşler.
Şimdi sen yoksun ya!
Zindan gbi her yer.
Belki birgün özlersin beni
Hayalim düşer gözlerine
Dalıp gidersin
Hatıralar yaralar seni
Yanımda olmak istersin
Olamazsın..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!