Gönül defterini yazar dururum,
Yazacak yer mi var, yine gönlüm boş.
Karalayıp durdum her satırını,
Dizecek yer mi var, yine gönlüm boş.
Dalgalar çoğaldı sayfalar bitmez…
Deniz boya oldu, mürekkep yetmez.
Ne etseler aşk’ın gemisi batmaz,
Yüzecek yer mi var, yine gönlüm boş.
Yaya yola çıktım deryaya daldım,
Kâinatı avuç içine aldım.
Okyanus üstünde bin asır kaldım,
Gezecek yer mi var, yine gönlüm boş.
Tesadüf dünyada Turanî oldum,
Ozan Dadaloğlu soyundan geldim.
Gönlümün köşküne mihmanı buldum,
Doldurdu can Dümrül, şimdi gönlüm hoş.
16.01.2010
Duran ÖzaydınKayıt Tarihi : 5.2.2010 23:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!