Hayatımdaki hiçbir şey olduğu gibi kalmadı
Kalır mı sanırdınız siz, değişmek çok mu kolaydı
Rahat, sessiz bir yaşam, ama nerde ki bende o şans
Değişmem sanan sizdiniz, aşkı bırakan kendiniz...
Yırtılmış hayaller arasında gizlenmiş bir kalp
Bir basit aşk hikayesiydi önceden
Çok çok sevmeden, çok çok önceden
Kırmızı şarap gelmeden, aşkı görmeden
Az çok bilmeden, çok çok önceden
Hayallerinde büyütüyorsun beni
Bir yokmuş, bir varmış
İş varmış, aşk yokmuş
Aş yokmuş, eş varmış
Bu masal çok güçmüş
Hayal eşleştirir
Hayallerim bir de ben vardık bu sessiz ve soğuk, boş gecede
Bir yalnızlık vardı yanımda, yıllardır sükunetini bozmayan
Bir de renkler vardı, boyadığım hayallerimin başlangıç noktası
Arkamda ufkun sonsuzluğu, karşımda yine ufkun sonsuzluğu
Tam orta noktasındaydım veya denir ya hayatın değişim noktası
Noktası, zamanı, ânı hiç farketmez sonuçta tam orada duruyordum
Bugün odamın ışıklarını açmadım akşam olduğunda
Tülden perdelerimi çektim sonuna kadar ve
Karanlıkta oturup saklanmak istedim şehirden
Pencereden dışarıyı izleyip,
Diğer ışıklı pencerelere bakmak istedim
Ben onları görüyordum, onlarsa göremiyorlardı beni
Kolay mı yaşamak bu aşkı derken
Ve aslında sen yaşayadururken
Bir gün, bir an gelip geçerken
Açıldı gözüm, gün geceyken
Ruhum kaçarken senden birden
Ben;
Ne kadar kolay aldanırım
Ne kadar kolay severim
Hep sonunda, en sonunda
Yalnızlığı ben yaşarım
Giderken buralardan
Aşkın hevesinden
Yalnızlığa...
Süzülürken o bulutlardan
Dingin bir nehrin akışına
Yüz yetmiş sekizinci günüm senle ortak hayatımda
Yüz yetmiş yedinci sancım senle olan
Yüz yetmiş altıncı gün doğuşu; güneşsiz, bulutlara karşı
Ve yine aynı hisler aynı dilekler
Bugün yağmurlar yağmalı
Kursun zaman oyununu,
Aşkın tecrit hallerini göstersin bize.
Yalnızlığımıza tokuşturulan kadehler
Varlığa olan inatçı hallerle dolu anlar
Tuzaklarına düşelim ki sevinsinler onlar
Şehrin uyumayan yanında kalsın bütün aşklar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!