Ozan Canı Yanan, Yaralı Sevdadır

OZAN CANI YANAN, YARALI SEVDADIR

Bin dili var yüreğimin, bin lisanı,
Ve, anlatmak istediklerim,
içime hapsolmuş.
Tercümanı yok sevdamın,
anlatamıyorum.
Sesim yükselmiyor
konuşamıyorum.
Hani;
yolun sonuna gelenler vardır
Gözleri ve elleri bağlı,
Bir duvar dibinde, işte
onlarki, umudu tükenenler;
benden daha çok seviyorlardır
yaşamayı,
Seviyorlar
çünkü,
Tetiği çekenler
sevdikleri değil
düşman bildikleridir.
Sen!
Gözlerin iki namlu
gözlerin iki kurşun,
saplanır yüreğime
sen saplanırsın,
Kör bıcaklar gibisin
kının yüreğim olur
masum sevdalarım
Kaçmak istiyorum,
senden uzaklara soluksuz,
koşmak istiyorum
Nereye, ne kadar olursa
Bittiğim yerde
hep seni buluyorum
içinde ne varsa
sevmek üstüne
Karanlığı içimde tutmak
aydınlığı gibi geliyor
gözlerinin
Seni kaybetmekten korkmuyorum
Biliyorum,
korku
kabul etmek
teslim olmaktır
Bazen insan,
çok mutlu olduğu anlarda
Can'In ın yandığını hisseder, ya!
Ozan
Can'ı yanan, yaralı sevdadır

21 Nisan2006 / İst
Alkadraz_Kuşcusu