FALAN
Merhabalar! Nasılsınız görüşmeyeli? Benimkide soru işte… İyisiniz tabi ki de! İnsan neden “Nasılsın? ” sorusuna hep iyiyim der? Neden asıl hissettiği duyguyu söylemez? Kötüyüm, yalnızım, agresifim üstelik obsesifim, obezim, abazayım mesela…
Bazılarımız kelimeler yerine vücut dilini kullanır. Mesela Sezarın -perfecto- manasına gelen işaretini yaparlar. Bu aynı zamanda “Beğendim.” demek.
Bazılarım çok daha iyi olduğundan çok daha iyiyim manasına gelen iki yumruğunu sana doğru sıkıp dilini çıkarma hareketi yapar. Tabi bu aynı zamanda “Koyduk mu? ” demektir.
FİLAN
Teşekkürler! Bende iyiyim. Hatta neredeyse çocukken anneannemin çilek tarlasına daldığım anlarda ki kadar iyiyim. Çocukken dediğim dört-beş yaşındayken yani…
O çilek tarlası, tam bir özgürlük abidesiydi. İstediğin kadar yiyebilirdin. Sadece anneannem arada “Oğlum çok yeme! Kusarsın.” derdi.
Hoş; çok da kime göre çok neye göre çok tartışılır ama… Mesela bir gün Yunus amcanın kümesinden yumurta çalarken yakalandım. Hemen babamı aradı. Babam olay yerine gelince beni kulağımdan tutup yolda sürükleye sürükleye anlatmaya başladı; “Oğlum salak mısın? Adam saymış, yirmi üç tane yumurta bulmuş çantanda. Bu kadar çok çalınır mı? ”. Oysa ben daha bir gün önce Yunus amcanın yan komşusu olan Nebahat teyzenin koca kümesinden tam yüz yirmi sekiz yumurta çalmıştım. Yani yirmi üç bence çok değildi. Babam kulağımı boşuna acıtıyor ve hakkım yeniyordu. Ve biz hala çokluk, varlık, yokluk gibi ileri felsefe konularını tartışırken, hırsızlığın yanlış bir şey olduğu ve yapılmaması gerektiği üzerine tek bir kelime bile etmiyorduk…
İYİ HAL SONUCU
Aylardır tık yok! Dün gece rüyamda Achillesle Hektorun Truva için savaşmasını gördükten sonra bir uyandım ki; sertleşme var! “Gay miyim lan ben acaba? ” korkusuyla yataktan fırlayıp hemen tuvalete koştum.
İçeride yaşadığım panik atak geçsin diye Kırmızı Başlıklı Kızı okurken birisi kapıyı tıkladı. “Dolu! ” dedim. “Kimsin? ” dedi. “Hananzınımı! ” deyip çıktım lavabodan. Bu pansiyon işleri hep böyle olur zaten. Millet evin içinde odası var diye evin her yerinde odası var zanneder. Dal daş.ak gezer! Kimsenin kimseye saygısı kalmaz.
Bir gün hiç unutmam yorgunluktan gebermişim. Gecenin üçüne kadar bilgisayar başında çalışmışım. Eve gelip, kimseye “Merhaba.” demeden odama geçip direk uyuma niyetindeyim… Bir baktım anahtarım yok! Kış mevsimi ya hani, hava da soğuk! Eve girer girmez kat kat pijamalarımı giyer, yorgana bürünür bürünür yatarım derdiyle kapıyı tıkladım. Kapıyı “Hoş geldin birader! ” diyen çırılçıplak bir beden açtı! Hemen hızlıca odama geçmeye yeltendiğim sırada “Bak, yanlış yorumlama! Ben sadece bir iki kalem bir şeyler çizebilmek için ilham gelsin diye böyle dolaşıyorum.” dedi.
Sen, senliğin yüzünden çiçeği soldurursun. Neyse ki böcektik de; kaşımızın kanı burnumuzun sümüğüyle aradan sıyrıldık. Ne yapalım? Bizde böyle hoyratız... Utanmadan özleriz birde!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!