Bu öfke, bu kin yumağı,
Bir gün çürür Ozan Arif.
Korumuzla bu buz dağı,
Er geç erir Ozan Arif.
Katır, güvercin, ok, arı;
Bir kare’nin açı’ları,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta