Bu öfke, bu kin yumağı,
Bir gün çürür Ozan Arif.
Korumuzla bu buz dağı,
Er geç erir Ozan Arif.
Katır, güvercin, ok, arı;
Bir kare’nin açı’ları,
Aynı yolun, yolcuları,
Dördü de bir Ozan Arif.
Bir komut gelir, “ilerle! ”
Kürşad yürekli erlerle,
Davasında yüz binlerle,
Arşa yürür Ozan Arif.
Hak yardım etsin tezine,
Bulunmaz böyle hazine..
İner maddenin özüne,
Mana verir Ozan Arif.
Yüreğinde sızı ile,
Sözü ile, sazı ile,
Milli Ülkü hızı ile,
Bir gün gelir Ozan Arif.
25.03.1989 / Sinop
Kayıt Tarihi : 14.9.2014 21:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!