Ülkücünün ozanıydı.
Ülkü gülü ozan arif.
Destanların yazanıydı.
Halkın dili ozan arif.
Ninni gibi beşiğimde.
Sözün çınlar eşiğimde.
Milliyetçi ışığımda.
Türkün kolu ozan arif.
Başbuğumun emaneti.
Haykırdı hep hıyaneti.
Bilinmez idi kıymeti.
Ülkü yolu ozan arif.
Harekette gözün açtı.
Sürgünlerde ömrü geçti.
Davamıza ışık saçtı.
Tuğran yeli ozan arif.
Bazen sayıp bazen kızan.
Yüreğinden destan yazan.
Göçtü gitti koca ozan.
Bozkurt tuğlu ozan arif.
Üç hilalim sensiz soldu.
Gülfanide yasla doldu.
Haktan geldi hakkı buldu.
Allah kulu ozan arif.
Kayıt Tarihi : 5.8.2019 23:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!