Yaşamayı düşün.
Bir kardelen çiçeğinin umutsuz yakarışında.
Kör bir namlunun,
Geceyi örten keskin haykırışında.
Yitirdiğim,ama asla terketmediğim,
Bir sonbahar akşamında;
O,benim en güzel düşüm.
Sevdayı düşün.
Ama kuralsız olsun.
Bir kerecik ölümüne,
Daha sonra binlerce kez yaşamak için.
Umudu düşün.
Apansız geliveren o gecelerde.
Kavgayı düşün.
Soğuk duvarlardan inileyen mahpus seslerinde.
Ve Ahmed Arif'i düşün.
Sararan sonbahara inat güzelleşen maviliklerin kıyısında.
Yaşama,Sevdaya,Umuda ve Kavgaya mısralar dökülürken bu evrende,
Unutma;
'Hasretinden Prangalar Eskiten'* her bir yürek;
Armağanıdır,düşün ve düşünüşün.
Ozan'a,Sana ve Bana....
* Ahmed Arif
(11.01.2002-10.06.2005)
Fırat TuranKayıt Tarihi : 24.7.2005 16:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!