Ozan
O beraber olduğumun anlardaki resimlerinle avunuyorum,
Zaman geri dönmeyen yaşam muamması,
Avutuyor beni yokluğunda,
Ne sebeptendir bilinmez; gözlerimde yaşıyorsun.
Ozanların bile ifade edemediği duygu,
Zaman da yakalanamayan an,
Anıların uğruna can verdiği tutku,
Ne sebeptendir bilinmez; gözlerimde yaşıyorsun.
Oyalamayın beni; alıkoymayın beni… Yolcuyum,
Zevklerini ipe aşmış kullarındanım,
Aşkları bir sonraki yaşamda arayanlardanım,
Ne sebeptendir bilinmez; gözlerimde yaşıyorsun.
Bir kulundum bu deryada,
Bir çakıl taşıydım farkına varılmayan,
Bir ben sığmadım bedenime,
Yinede ne sebeptendir bilinmez; gözlerimde yaşıyorsun.
Yoruldum…
Tutmuyor elim, kolum,
Dilim tat almıyor yediklerinden,
Yinede ne sebeptendir bilinmez; gözlerimde yaşıyorsun.
Pişmanlıklarım yok,
En ala duyguları tattım yaşamdan…
Şikâyetçi ise değilim kimseden,
Alacağım yok…
Bir borçlu gitmek koydu,
Bir kuluna “hakkını helal et” diyemediğim…
Son satırlarımı yazarken şiirin,
Son nefeslerimi aldığım dünya,
Son bir kokusunu içime çekemediğim yar,
Sonların sonunun olmadığı güzellikler,
Hepinizden vazgeçtim de,
Oğlum Ozan’ım,
Ne sebeptendir bilinmez; gözlerimde yaşıyorsun.
Mehmet Aydemir 21.03.2012 saat 16:35
Mehmet AydemirKayıt Tarihi : 21.3.2012 17:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
dünya üzerinde benden olma ve benden bile değerli tek varlığa 'canım oğluma OZAN'ıma'
Tebrik ediyorum dost-şair yüreğini..
Herşey gönlünüzce olsun dileklerimle..
Hüseyin Çubuk
TÜM YORUMLAR (9)