Toplum ozanıydı karınca kaderince
Söyletmezler istese de yeterince
Sıra düzenin kuşkusuna gelince
Tam yüküyle yüklenmişti o
Yazdıkça kalemi, açıldıkça sıralar
Ortaya döküldükçe aklarla karalar
Çare bulunmayıp dağlandıkça yaralar
İşbirlikçi savıyla kirlenmişti o
Güneş kara balçıkla sıvandıkça
Ezgileri toplum katında onandıkça
Kimlerinin rahatlarına dolandıkça
Kara zindanlarda beklenmişti o
Baş edemeyince kılıçlar kalemiyle
Yüreklenince toplumlar tek bir selamıyla
Devrilmesin diye kaleler onun kelamıyla
Uzak diyarlara yollanmıştı o
Kayıt Tarihi : 25.9.2008 18:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!