OZAN
Seslere vurgun sözcüğe yüklü
Ne denli zor birleşiyor seslem
Sözcükleşince “gebe” utanmak örtülü
Oysa çoktan esin doldu özlem
Onurdur çağlarca yüklü olmak
Ve bir gece yarısı yükselip dağlarca
Tanda buluşup boşalmak
Sonra da güllerde donuvermek
damla
dam
la
Sevi çiçeklerinin toprağıyım
Anlıyorum korurken neden titiz
Çoğaldıkça anlıyorum şimdi
Ve analar neden hiç küsüp gitmez
Ozanım ben küstüremem sözcükleri
Ben hem bulut hem toprağım
Utanır mıyım hiç sizler için yüklenmeyi
Çünkü ben sözcükleri doğurtup
şiiri doğuranım
ki
katmer katmer çiçekçe
açım
a ç ı m
Kayıt Tarihi : 8.2.2006 09:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tahsin Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/08/ozan-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!