Öz Varoluş Şiiri - Tuba Gürdere

Kelebeğin açılmış kanatları, kanatlandı anlamına gelmez öz varoluşunun simgesidir o.
Kimi zaman kanatları açıkkende bir kelebeği düşerken görebiliriz
Öyleyse bize yansıyan varoluşun duyuşudur.
O tek bakışımız için varolduğundan gözlerimize gerek yok biz onun duyuşunu görürüz.
Gözümüzden süzülen ve kalbimizle kanatlandığımızın resmidir o.
...Ve onun gözünden görmedikki biz hiç bizi. Belki de bin parçayız biz ancak tek bakışta bütünlenen.
Ve kendimizi bir duyuşta bulduğumuzdur kendimize dokunuşumuz.
Hani bakmak ve görmek der ya şair,bir görüşten öte,
Gönlünün içinde ki görüş ve duyuştur o kendine görünen.
İnsan ancak kalbinin varabileceği yerdedir. İşte orada varoluyorsun.