Öz Ülke Şiiri - Sabri Özcan

Her yerde bir flaş gelişme
Işığı kendinden sönük
Nereye baksam bir tepişme
Aynı kısır döngüde kesişme
Hiçbirşeyi değiştirmeyen değişme
Bir poker masası senaryosu
Bütün oyuncular kiralık
Kaşgöz eden fahişeler içinde
Bakir kalmış bir sahrayım
Serabımdan bir damla su
İçemez hiç kimse ben bile
Oysa floş sağ elimde gizli
Sol elimde royal aşikar
Henüz bilmiyor hiç kimse
Yalancıların yüzünde patlayacak
İki elimin ayası eşzamanlı
Binyıllardır nasırlı
Vura vura denizin kıyılarına
Kumarbazlığımı borçluyum
Kıyıya vuran deniz yıldızlarına
Aşkımı aldım ay ışıklı yakamozlardan
Sabrımı devşirdim güneşin şavkından
Umudumu yeşerttim bereketli topraklardan
Sevgimi akıttım çağlayan ırmaklardan
Sesimi yankılattım dağlardan
Çocuklarımı emzirdim merhamet pınarından
Ekinler büyüttüm gayret tarlalarından
Binyıllara meydan okumuşum ben
Kısır sularda sele gidecek değilim
Hele yüzme bilmeyen ellerde
Batacak değilim sulara
Kaç bin düşman gömdüm ben
Sevinci kursağında serin sulara
Gak ve guk oldu son sözleri
Sularımı kirletti pis leşleri
Hepsi bu kadar
Ben canım
Canlar ülkesiyim
Ben Anadolu
Dostumu göğsümde uyutup
Düşmanımı bağrımda boğarım
Bin defa yansam da
Binbir defa yeni doğarım