Âşık’lık sazınan, sözünen olmaz.
İnsan gevherinde, töz olmadıkça.
Hünkâr Hacıbektaş Veli misali.
Her cana bir bakan, göz olmadıkça.
Baş eğmedi Hızır, denen zalime.
Göğüs gerdi cefalara zulüm’e.
Dara çıkıp peh, diyerek ölüme.
Pir Sultan özüyle, öz olmadıkça.
Koklardı çiçeği, dalından eğip
İncinmesin diye, özünden sevip.
Dost bildi toprağı, sadık yâr deyip.
Veysel’in sözüyle, söz olmadıkça.
Hiç boyun eğmedi şaha sultana.
Tek kavgası vardı, mazlumdan yana.
Kula kulluk olmaz dedi insana.
Nesimi közüyle köz olmadıkça.
Yunus’ça söyleyip, Yunus’ça yazan.
Şeyh Bedrettin gibi oyunlar bozan.
Çağından sorumlu çağdaş bir ozan.
Mahzuni teziyle tez olmadıkça.
Âşık Korhani’yim düşmüşüm zara.
Bağlı kaldım her verdiğim ikrara.
Düşeş attım hep geliyor dubara.
Yunusun beziyle bez olmadıkça.
Aşık Korhani/Kanber ORHAN
NTNO: 005110201-3681
Kayıt Tarihi : 24.5.2010 03:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sözleri erende,öz olmadıkça
Büyüklük yaş ile baş ile olmaz
Özünden sözünden,tad almadıkca
Hocam çok güzel olmuş.
saygılar
sevgili aşığımızı tebrik ediyorum saygılarımla
TÜM YORUMLAR (28)