Öz/ne? Şiiri - Rizvan Yıldızhan

Anlat ve de ki:
“Sarılma sırılsıklam
Aşka müsvedde yüreğinle
Çözme düğümlerimi benim,
Kalbimin bestesini dinle!

Sözün öznesi sen misin,
Bendeki yürek mi?
Zaman buyurgan
Tavırlarla içine çekti beni
Ve ufaladı, ufaladı, ufaladı yüreğimi
Var olmanın çeyreğini bulamadım
Aramalar altından
Gümüş düşlerden
Sessiz harflerle çoğalan yalnızlık
Tabuttur ölmüşlerine;
Gülüşlerine düşer koyu bulutlar
Yalnızlıkla karanlık kardeş olur
Gök ve deniz gibi
İsyanın suları bulanık şimdi
Bir yanı kar, kara bir yanı
Gören var mı
damarı kesilen ceylanı
can evinden avlayanı?

Yaralı çığlıklar gibiyim gözlerinde
Yaralı çığlıklar sert kaya,
yont ki som şiirlerin heykeli
çıksın ortaya…
Irmakları çöz, bulutları sağ
ağaçların saçlarına elveda;
tohumda tabut kımıldasın,
gönülde ziya…

Öz/nedir özlenen cevher
Ana/nedir bütün eylemler için
Olmazsa olmaz
Kirpiğinde güneş tükenen şehir
an/nedir?

Ey bilinmezin karanlık yüreği
Savurma günleri papatya falı örneği
Kalbim koşuyor, sen duruyorsun
Her çiçek biraz sen oluyorsun…
Baharın uğramadığı
Rüzgârı bol,
Kendi çöl ülke;
Gel imza at bir ilke
Kasımpatıları patlasın sende
Kays kaysılarını toplasın,
Ferhat bulutlarını…
Yavru ceylan kafesinde
Leyla sözlüdür hüzne
Zavallı özne…

Ne zaman yemiş verir
Çiğ/demler
Öz/nedir
Zaman mı, can mı, canan mı,
Hatırla ki an/nedir?

Kaç can buldu sinende seni,
Kaç can gördü gözlerinden görünmeyeni
Ve kaç canan sükûna erdi dizlerinde?
Yağmur ıslak bir hüzündür sözlerinde
Yorumlar yeni…

Karanlık kaftanlar altında çimlenen fiiller
yüklemi olur dalgalı dizelerin
Ve art arda gelir
göklerden karanfiller
Okyanus sona erer
ince kumlar izinde
bir hayal dehlizinde…

Öz/nedir öfkeden öte,
Sayma özsüz geçen günleri
Sair zamanlar mı,
Hep azap
Ve gazap hüzünleri…

30 Mayıs 2007- Adana