Damarlarındaki, sonsuz şehvetten, ruh kaçar oldu
Ağaçlar yaprak döktü, toprak ise benliğini
Günler yoruldu ağlamaktan,ruh ise mutluluktan
Dal kaldırmıyor bedenini,toprağı arar oldu
Varlık arayışında kayboldu be bulut
Ne mevsimi vardı,Ne de zamanı
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta