Damarlarındaki, sonsuz şehvetten, ruh kaçar oldu
Ağaçlar yaprak döktü, toprak ise benliğini
Günler yoruldu ağlamaktan,ruh ise mutluluktan
Dal kaldırmıyor bedenini,toprağı arar oldu
Varlık arayışında kayboldu be bulut
Ne mevsimi vardı,Ne de zamanı
Yukarıdan özgürlüğü izlemeyi severdi be,soluğu yettiğince
Ne ruhlar yetiştirdin içinde,bilmediler
Her vurduğun da,dövüyor dediler
Ne canlılar baktın içinde, sindirmediler
Seni olmayan canından da ettiler
Benlik arayışı böyledir üstadım
Sende olmasa da,Sana damgayı yapıştırırlar
Senin ne olduğuna değilde,Kim olduğuna bakarlar
Kayıt Tarihi : 22.12.2018 02:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yaşamadıklarımızı kaleme almayız.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!