Yaşamak için harcıyoruz yaşamlarımızı,
Kabusumuz oluyor bilmeden yaşamak.
Bedenlerden önce yaşlanıyor özler,
Bize kalan oysa;
Sade, boş sözler.
...
Yılgın kalplerin serinlediği yer makber;
Yorgun bedenin sessizliğinde
Yankı yankı pişmanlıklarla bekliyor bizleri
Bizden önceki cedler..
Kayıt Tarihi : 24.8.2006 18:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!