İnsanın kendi öz harfleri dahi birbirinden ayrıdır.
Harfler ancak yanyana geldiğinde bir duyuşta özde bütünleniyor ise,
İnsan kendine dahi ayrı düşer bazen.
İnsanın kendi harfleri dahi ayrıdır birbirinden.
Hal böyleyken, gerçek bir ahvalde kalabilir mi insan?
Hal böyleyken nasıl bir başkasıyla düşünce ayrılığı olmasın ki?
Ben belki özümde dağınığımdır, bir başkası sözünde.
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta