Tırnaklarımla geldim ben bu yerlere
Ne destek gördüm, ne de yoldaşım oldu
Uçurumlarda gördüm hep geleceği
Ne arkadaşım oldu,ne de sırdaşım
Umuttu bana yarın ki günlerim
Elbet doğacak üzerime güneşim
Bıkmak yorulmak yoktu mücadelem de
Başarmak vardı hep düşüncelerim de
Şimdi nerdeyim, bilmesin düşmanlarım
Hayretle baksın konuşan insanlarım
Kara günlerim mazide mezar taşım
Huzurlu başım duymaz oldu kimseyi
Cebim delikti seneler öncesinde
Kursağım boştu lokmalar inmeyince
Dostlarım yoktu fırsatlar vermeyince
Gün geldi devran döndü yerli yerince
Dostun sözleri hep riyakar yalanmış
Gülümsemeler sahteyle karışıkmış
Dost görünüşlü yüzler hep düşmanımmış
Beklentilerim sizlerden uzaktaymış
Kimseye muhtaç olmadan yürüdüğüm
Başımı eğen unsurları ezdiğim
Dostlardan asla çıkar beklemediğim
Nefsime yenik düşmez düşüncelerim
Ayşe Gönül
10.03.2014 20:09
Kayıt Tarihi : 10.3.2014 20:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!