Bu doğuşum benim yaşama sevincine
Öylesine çok ve biteviye...
Bu gözlerim, bu ellerim, bu yüreğim
Ve bu fikrim, ne bir halel gele, ne bir zarar vere
Ki adı aşk, adı sevgi, ezeli, kimseye has değil ve ebedi
Sadece ve sadece insan olabilmek üzere...
Bu denli basit, bir o kadar zor
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
