Olası bir dünyanın,
Olasılıksız hayat karelerinde boğuşmaktayız.
İçimize işlenen o tarifsiz, katık korkular ile
Kendi bedenlerimize ket vurmaktayız.
Ve sonra kendimizi,
Tanrıya uçacak kuşlar gibi özgür sanmaktayız.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta