günün ÖZ eti;
ilk doğduğum anda
kaba etime yemiş olduğum tokadı
yeniden yemek gibi.
bazen insan düşlediklerinden
bir o kadar uzak
gerçekle karşılaşır ki.
yorulur .
içine sindiremez.
yutkunur.
susar.
susmakta edepte bir altın kaideydi galiba ...
Aydın Gürz
Kayıt Tarihi : 26.7.2017 19:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!