Öz Eleştiri Şiiri - Hacer Esma Yüksel

Akıp giderken etrafımdan hayat
Titrek bir elin çizemediği silik hayal gibiyim
Manolya ağacının son düşen yaprağı
Zümrüt vadiye çıkan yolun ulaşılmaz sapağı
Rahmetli balıkçının çürümeye yüz tutan ağı da
Hep benim
Ben gibilerin bir yanı hep yarımdır
Bir yanı müthiş hayat
Bir yanı ölüm kalımdır
Kelebeğin kanadıdır sevincin payı
Yaz yağmuru gibi serin,latif
Yaz yağmuru gibi kısa,ömürsüz
Yüreğimde saltanatı
Sessiz sedasız,süssüz
Ve mananın mihenk taşı hüznümün çağı
Aşina olduğum ılık bir nefes gibi
Müptelası olduğum inceden bir ses gibi
Başından sonu belli her garip heves gibi
Bazen öksüz bir bebek
Bazen binlerin içinde tek
Bazı eşkiya bir bey
Bazı dinginden bir ney
İşte ben hey gidi HEY