Öz Eda Şiiri - Mahmut Bozkurt

Siz gülün, güneş doğsun penceremde,
Gece karanlığında,ay oldun dizlerimde
Ağlama sakın, gülsün yüzün ellerimde
Eda ettim dua ettim tüm sevdiklerime

Kral gibi gelmiştik, beraber sarmaş dolaş
El ele kola kola gezmiş dolaşmıştık şehri
Ne umutlarla yaşıyorduk zaman diliminde
Eda ettim dua ettim tüm sevdiklerime

Daldım denizlere daldım yine yelkensiz
Hatırla uçurtmalar uçurduk dağlara yelsiz
Çocuklar gibi şen, neşeli ve güler yüzlü
eda ettim dua ettim tüm sevdiklerime

Şimdi kraliçelerin yaşadığı gemide yaşıyorsun
Nasıl ki tüm ruhumla şimdi seni düşünüyorum
Senin kalbin hala bana doğru atıyor biliyorum
Eda ettim dua ettim tüm sevdiklerime

Seni görünce belki dilim açılır kendi kendine
Yıkılıyor, üzülüyordum seni gördüğüm anda
Görmeden dayanamıyordu bendeki gözler
Eda ettim dua ettim tüm sevdiklerime

Gemiden inmiş ayrılık çanları çalmıştı bende
Seni görünce donmuştum, kalbim ağlıyordu
Ayaklarım titriyor gözlerimde bir damla yaş
Eda ettim dua ettim tüm sevdiklerime

Tek dileğim kalmıştı bir daha seni görmek
Olsun, seni bu gözlerle gördüm ya gemide
Kalbim ağlasa, gözlerimde yaş aksa yine
Eda ettim dua ettim tüm sevdiklerime

Belki son belki bir başlangıçtı maziye inat
Hala sendeki yürekte, ben varım biliyorum
Bakışların ve istenmeyen kahkahaların için
Eda ettim dua ettim tüm sevdiklerime