Öz Diil, Üvey. Şiiri - Alaattin Altun

Bu özdiil üvey Hiçi genelde azar,
Atatürk’e ithaf kitap da yazar.
Kitabı aptala ikibinbeşyüze çakar,
Değirmeninin suyu böylece akar.

Yahudi Ermeni soyu ve itin eniği,
Hain, Hdp’li, yirimi yılın yeniği,
Dinsiz imansız yaşayan bir ölü,
Ülkenin yüz karası domuzun dölü.

İddialarına gelde,sansınlar alim,
Zihniyet darbeci, kişilik yok,zalim,
Kendisi gibi, haini,birde Uğur’u
Kaybetmişler bunlar aklı şuuru

Bunların cürümleri bizlere yetmez.
İkisini de satsan beş para etmez.
Ektiğiniz kin tohumu verir mi başak,
Karakteriz şerefsiz bir iki yavşak.

Kahpelik bunların hamurunda var,
Hesabı sorulacak vakti gelecek zar.
Sen Devam et fetönün önünde eğil,
Soyunun,kim olduğu belli de değil.

Kendini aydınlatamaz geçinir aydın,
Ulan sende kendini adam mi saydın,
Bu vatan bizimdir kalır mı size?
Kahraman bitmez ülkede,getirir dize.

Barizdir suçları,ederler vatana ihanet.
Etmeli bunların soyuna daima lanet.
Bunlardan çok var bizde bu değil ilki,
Portakalda vitamin,malum biri de tilki.

Hem bu vatanın ekmeğini yerler,
Hemde yedikleri kaplara pislerler.
Hiç mi aklı yoktur bunlara kananın?
Sonu cehennemdir,şeytana uyanın!

Kanından şüphe edilmez mi hiç,
Onun bunun tohumu..p.için oğlu .p.iç
Sanır ki dili İle bu vatanı bölecek,
Bilmez alçak, hangi çöplükte ölecek.

Sorarlar bir kere kilosu kaça?
Gel desek g.tü yemez tutuşur paça,
Elin penisiyle olur gelin güvey!
Adından da anlaşılır öz diil üvey!!!

İstanbul 12.05.2020
Saat:03:40