Öz/canım Şiiri - Madu Bala

ÖZ/CANIM

Öz/canım ilk kalp atışım canıma can olanım.
Yüregimde yerin hiç değişmedi,
Sevdan bu kalpte hala ilk günkü gibi,
Ayrılığın ilk günü gibi, hala çok özlüyorum seni.
O gün senden ayrılınca ömrümden ömür gitti,
Söylesene vuslat diyarına bensiz nasıl gittin,
Senin yanına kalbimide gömdüm ben,
Gidişinle yaşıyan ölüye döndüm.

Öz yarim canıma can olan adamm,
Sensiz bu dünyaya sığamıyorum nefes alamıyorum,
Sana olan hasretin günden güne çoğalıyor dayanamıyorum,
Gücüm kalmadı artık çok özledim seni,
Bitir artık bu hasreti, benide al koynuna yarim,
Canıma can olan adamım..

Teninin kokusunu aşk iksiriyle bakan,
Gözlerini gülüşünü çoook özledim,
Ömrüm canıma can özüm..
Kefen giyen yüreğime hangi aşk ehli dayanır,
Bu ateşle kora pınarı kurumuş göle döndüm,
Söyle Azraile beni alsın koynuna sevdiğim,
Sana olan özlemimi bitirip dilimi lal etsin..

Ne desem anlatamam bu acılı hasreti,
İçimdeki har şaha kalksada dile gelse,
Yanar dağ gibi patlasam, yer gök dinlese,
Sana olan sevgimi duysa, ahh ahhhh,
Bir bilse özcan'ım, canıma can olanım Aşkım..
Senin gidişinle heybemdeki mutluluk da gitti,
Senden sonra hiç mutlu olamadım, huzura eremedim,
En ağır yük oldu sırtımda kamburum oldu hüzün can özümm..

Sen benim ilk aşkım ilk göz ağrım,
Yokluguna dayanacak gücüm kalmadı hep üşüyorum,
Biliyormusun mutluluk hırkasını giydiren,
Beni ısıtan senmişsin gözlerindeki sevgin,
Gözümün perdesinden hiç kaybolmadı,
Gözlerine bakarak uyumaya çalışıyorum,
Sana geleceğim günü bekliyorum ,
Can suyum sevdiğim geleceğim...

MADUBALA ESENGÜL

17.09.2025