Doğduğum günden,
Büyüdüğüm bu güne,
Çocukluğumdan, gençliğime,
Olgunluk devreme gelinceye kadar,
Neler oldu?
Hiçbir şey hatırlamıyorum,
Gözümü açtım kapadım,
İşte şimdi buradayım.
Geldiğim bu nokta,
Yanlışlarımdan döndüğüm,
Günahıma tövbe ettiğim,
Yanlışlarıma Paydos dediğim,
Nefesimin teneffüsü değil mi?
Başıma neler geldi?
Anlatmak mümkün değil,
Film gibi seyretmeli.
Yazmak yetmez,
Mevla’ma özetlemeli.
Ve ilk günden, bugüne,
Hepsini bağışlamalı.
Aşk kendisi,
Bizler figürü,
Sahne tatlı anda kesilmeli.
Ve hayat devam ediyor!
Korkularla yüzleşmek için,
Kıyamet bekleniyor.
Mizan kuruluyor,
Sırat bekleniyor,
Zülfikar gibi,
Kıldan ince Kılıçtan keskin,
Can Köprüsü kuruluyor.
Var olandan kaçış yok,
Sırattan geçiş yok,
Aynı ölümden,
Kaçışın olmadığı gibi,
Buradan kurtuluş yok.
Kayıt Tarihi : 30.1.2012 02:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!