Öz Anlatımlar Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Bu dünya bir mezar...
Zira, bitmek bilmeyen bir kaos insana yaşamak...

Uykuya değil şiire gittim
Gözlerimden sen akıyor...

Yorgunluğum, kalplerini ömrüme süpürmelerinden...

Kalbine ağırlık inmemiş olan, omuzundakini yük sanıyor...
Bazı insanlardan vazgeçmek, kendinizi kazanmaktır...

Bir insana hak etmediği değeri vermek, kendine zulüm etmek...
Herkese bir hüzünlenme ayırmışım; dünyaya bakınca üzülmemek elde mi...

Gülümsediğine bile üzülüyor insan, ateşin düştüğü yerlerdeki insanlar aklına gelince.
Ki bir de tanıyorsan acıyı, daha da çok üzülüyorsun...

Herkeste bir kalma telaşı, oysaki ömür yolculuk hazırlığı...
Döküldüğüm her yerden
Şiir olarak topluyorum kendimi...

Susmuyor!
Bir de annem kucağına alsın kalbimi...

Bu dünyada çağıramadığını, rüyasına çağırırmış insan...

Yeryüzünde bulamadıysak umudu
Biz de gökyüzüne bakarız...

Sen umut olmuş bir baharsın içimde; oysaki gerçek kış...

İnsan çıkmaz sokaktır;
Ya kaldığın, ya geri döndüğün.
Kimisi de kuyudan çıkmaz sokak
İçine düşeni yutan...

Şimdi anladım! içimdeki aceleciliği. Ben gitmeye yetişmeye çalışıyorum...
İnsan gitmeye yetişebilir mi ki?..

Ben, her uykumun sancılı çocuğuyum...

Gözden doğan her şiir
Sahibinin yarasını emerek büyür...

İçimin sancısını şiirle bastırıyordum...

Gülmek devrimse, ağlamak ülkedir...

Yaramı
Kalemimin ucuna geçirdiğim şiirlerle yamamaya çalışıyorum...

Vicdanında terazisi olmayanın
Davranışında ölçü arama...

Bazılarının aralarındaki samimiyet, maskeden ibaret...

Kışlasında kalsın hasret
Gece uyuyamayanlar var...

Yüreğinizden, yüreğiyle haber almayandan bağ kurulmaz...

Bazen
Yaşadığın yer hayal ettiğin yerdir...

Sizin karakterli duruşunuz, eğriye ağır gelir!..
İnsan, gözyaşını tutmadığının yanında güvende hisseder yüreğini!..

Dilin kişiliğindir...

Sonra, duan evin barkın olur; düşünsene bir avuç içine sığıyorsun...

Başkasına iyi gelmeyen, kendine de iyi gelmez...

İyi niyetiniz hep iyi niyetli insanlara denk gelmeyecek maalesef! Siz iyi kalmaya bakın...