Şimdi bir ağaç olsam
sonra kuş,
kendi dalıma konsam...
Taşıp aksam kendimden,
sarı gülüşlerin üstünden.
Parmağını emen bir çocuğun
parmağında bal olsam,
olsam, olsam, pişsem aş olsam
Bütün yolculukların başlayıp
bittiği yerde
öylece dursam,
öylece dursam sana sevgili...
Verecek hiçbir şeyin
yanaklarını okşayarak...
Kayıt Tarihi : 22.9.2012 13:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!