Dünsüz ve yarınsız kadın
İstasyon çığlıklarına inat
Toros göbeği çakmağına sarıldı
Su yeşili izlerinde vagonlar dolusu hüzün
Titreyen işaret parmağında
Sade bir ot kokusu
/Ensesindeki yakamoz kırıntıları
yağmurun gözyaşlarıdır/
Özünde gayrı inanışlar
Nemli taşların saldığı izmarit kokusu
Adımlarındaki mistik savaşlar
Kiremitsiz şef kulübeleri
Tütünsüz aldanışlar
Apartman topuklu kaçışlar
Sesinin sonu geldiği vakit
Tümcelere bürünen
Beyaz şapkalı kadın...
/Sisi istasyon hıçkırıklarında çökmüş
yırtık bir uçurtma misali
toprağına döndü umutların/
Kayıt Tarihi : 26.5.2007 19:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)