Oy Kurban Şiiri - Fahri Bulut

OY KURBAN
Paslı bir mıh gibi,
Çakılısın hala kalbimin orta yerinde.
Söküp atamaz hiçbir güç, hiç kuvvet,
Asla yerinden,
Ne Kurt Dereli, ne yaşar Doğulu,
Nede Zal oğlu Rüstem.
Ayrık otu gibi cil attın, bütün hücrelerime,
Ye-şerdin, büyüdün, yediveren oldun,
Mülteci oldum, esir aldın, talan ettin,
İşgalin altındayım.
Çarmıha gerseler, tekin dur korkma.
Ellerim, ayaklarım çapraz,
Del-bentlerle çivili olsalar da,
Delerim tek bir narada,
Yedi kat göğü, yedi kat yeri,
Çökertirim cümlesinin Üzerlerine,
Vay kurban!
Ondandır, nefretim, kinim,
Ondandır, meydan okuyuşum,
Aslıyı, Keremden,
Leylayı Mecnundan,
Şirin’i Ferhat’tan,
Seni de benden,
Ayıran, ayırmak isteyen,
Bütün zalim diktatörlere,
Koparamazlar asla seni, benden,
Zalimlerden korkum yok.
Nöron olur yakarım,
Kendimle birlik tüm zalimleri,
Hiç yemin bilmezken, yemine de başladı
Aşkın, sevdan, çıldırttı, deli, divane etti.
Vallahi de billahi de,
Seni ayırmak isterlerse benden,
Sarıl bana, daha sıkı, daha daha sıkı.
Bir kalp de tek can,
Tek bedende sarmaşık olalım,
Hay kurban!
Dudu dillim, gül yanaklım, karanfil kokulum.
Sen benim şansım san, kaderim sen
Ve alın yazım san, ben de senin,
Çaresi, mümkün atı yok diler de destan olacak,
Masallarla nesillerden, nesillere,
Anlatılacak ölümsüz aşkımızın,
İstemem dünyanın meleğini, perisini,
Ahretin kılmanı, hurisini,
Uğruna can verecek, can içre can gerek,
Candan öte seven sen gerek,
En aşkım anla beni sen gerek, yine seni seni gerek,
Sevemem senden gayrı birilerini,
Şafak söktü, sökecek, horozlar peşi peşine ötecekler.
Sensiz uykuya varmıyor, sevdana hasret kalan gözlerim. Oy kurban!
29 TEMMUZ 2006
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU