Oyy Ömrüm Şiiri - Belgin Efe

Oyy ömrüm! !
ne vakit seni yazmak istesem
kalemim konuşur
hüznün resmini çizer
bir damla
yuvarlanıp düşer
kirpiklerimden
siyahı griye boyar
hüznü dağıtmak istercesine
bulank bir suya döner
..........
gökkuşağı tualine küs
siyahın ellerime bulaşır
ak güvercinler göç eder
sıcak baharlara
payıma hep zemheri
yarası derin,
kabuk bağlamaz
köklerini sel sürümüş
yıkık,viran
ağaç gölgesine ilişirim..
................
Oyy ömrüm! !
ne vakit seni yazmak istesem
kalemim konuşur
dilim susar,
yaralı bir serçe konar tuvalime
gözleri ağulu,
kanadı kırık,
bedenim çöker dizlerinin üstüne
seni anlatır! ! ! ...