Oyunu Bozalım Usta. Şiiri - Necdet Erem

İstikbal senindir, üzülme sakın,
Özlediğin günler, inan çok yakın,
Unutma İslama, vadi var Hakkın,

Bu karanlık günler, biter be USTA.
Keder dolu günler, gider be USTA.

Ülkemin toprağı, menekşe kokar,
Şehitler cennetten, yoluna bakar,
Zaman denilen şey, su gibi akar,

Şu zaman selini, durdur be USTA.
Kuduran fitneyi, sindir be USTA.

Haklıysan davanda, gerisi yalan,
Varmıdır dünyada, ebedi kalan,
Dünya hasret yeri yok murat alan,

Çekilen cefalar, yetsin be USTA.
Vuslata cennette, erelim USTA.

Karamsar tablolar, umut kırıyor,
Vakit akşam artık güneş batıyor,
Galiba son sözü, kader söylüyor,

Hadi bir mum bulup yakalım USTA.
Yoksa biz mum olup, yanalım USTA.

Her gecenin sonu, ille sabahtır,
Çalışkan kimseye başarı haktır,
Azim ve cesaret, küheylan attır,

Mahmuzla ikbale, gidelim USTA.
Durmadan hedefe, koşalım USTA.

İnsanlık uyandı, küfre geçit yok,
Anlamsız hayata diyor karnım tok,
Vicdana vurulmuş, paslı kilit çok,

Kilidi çözmeye, şifre bul USTA.
Çare tükendiyse, kıralım USTA.

Milletler yücelir, ilim irfanla,
Zorluklar yenilir, sağlam imanla,
Bizim işimiz yok, namla nişanla,

Allah’a kul isek, yeter be USTA.
Bu hayat bir filim, biter be USTA.

Yahud ve nasara, vermiş el ele.
Dünyayı veriyor, kudurmuş sele.
Mertlik nedir bilmez, her işi hile.

Bu azgın gidişe, sen dur be USTA.
Mazluma mağdura umut ol USTA.

Her şey kurusa da, umut yeşersin,
Yürekler korkuya, düşüp sinmesin,
Hain düşman, mahremime girmesin,

Milletçe el ele, verelim USTA.
Şu alçak oyunu, bozalım USTA.