çocukca bir oyundu
birbirimizi taklit edişimiz
masallardaki kadar
göz boyayıcı olmasa da
farklıydı,alınterimiz
hiç kurumazdı
oyunlarımızda yorucuydu hep
işçi sınıfı olurduk
zenginliğe bulaşmazdık asla
tüfeklerimiz tahtadandı
atlarımız kendimiz
taşıyabildiğimiz mesafe
birbirmize hoş görümüz kadardı
ve böylece iklimleri aşardık
birbirimize yaslanarak
şimdi bakıyorumda
çekemiyoruz artık birbirimizi
ben hariç işçi sınıfını
oynayan herkes zengin oldu
ben hala işçi sınıfını
oynuyorum,hiç yılmadan
ne demişler,ne diyorsak o
biz hala dahiliz
içinden hiç çıkmadık
yaban güllerinden hiç korkmadık
hep ellerimizle topladık
dikenlerini kanımıza
dokundurarak
hiç dokunmadık ama
biz başkasının kanına
Kayıt Tarihi : 16.11.2004 01:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Baykal Kaanalp](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/11/16/oyunlarimiz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!