Oyunlar Şiiri - Mustafa Kemal Erdoğan

doğru olmayan güzel sanatlarda pek iyi değilimdir,
müzik çizemem ben,
resim de çalamam başka kalplerin notasından....
açıkta bırakılmış iskeletlerin üzerinde her böcek gezinir,
ruh uçtuysa gösterişli halıların üzerinde,
altında gezinen tavus kuşunun kanatlarında gizlenen sevgiyi anlamaz.....
minicik bir çerçeveye dünya kadar sevgi sığdırmaktır benim yaptığım,
her renk kendini bilir fırçaya vurulduğunda,
ördek başlı sandalların içinde savrulur saçlarım mehtabın gölgesinde...
yüreğine bakarken önümü göremedim,
düşmüşüm,
bir şaşkınlıkla dizlerim doğruldu,
yüreğim burkulmuş,
soğan ekmek sardım içimdeki sevgilere....
aldatmadan kandırdığım duygularının suçlusuyum,
esaret bir mevsim değildir gözlerimde,
sonsuza uzanan köprülerin bir kaç basamağı kırılsa da,
atlanılamayacak kadar büyük değildir boşluklar,
zıplamak isterse yüreğin....
bildiklerini anlatamıyorsan,yalandır
yaptığını görmeyen gönül katlanmaz bazı hallerde,
körleşmiş yürek,
ne duymak istersen onu söyler.....
aşküstü güçlerim var öz sevdalar yurdunda,
insan biraz yarım kalır sevgimin yanında,
anlatılmaz ötesi bir şey bu,
vurup durur zaman bilmeden sol yanımda....
kaldırımlar gibi,
kaç ayak bastığı bilinmeyen yürekler kirletir kendini,
sızısı siyah olur ihanetlerin,
çat kapı girilmez beyaz gönüllerin bir tutamlık da olsa yeşilliklerine....
fitne fesat kazınmış gözlerin bakışı zehirlidir,
başını döndürür insanın,
pamukların içine yığılmaz her yürek dizlerinin bağı çözüldüğünde,
kırılabilir,
ölümsüz bedenlerin acısı daha büyük olur.....
sanat yapayım derken sakat kalmasın parmaklar,
eserini yaratanlar altına imzasını atarlar
ama
müzik,resim bir yana
sahnede suflör kullananlar yüreğiyle oynayamaz oyunlarını......