yalnızlığın en zengini1957
Oyundu evcilik
az büyüdük aşk oldu
renkler pembe
ağaçlar çiçek
gökyüzü masmavi
rüzgarlar şarkı oldu
dalgalar martılar arkadaş
sonra ne oldu
yıllarca bu soruyla
yaşamaya çalıştık
büyü bozuldu
aşk hasret
acılar dizlerimizde
son bahar dediler
yaprakları döktüler
şarkı söyleyen rüzgar
içimizi titretti
dalgalar köpürdü
martı çığlıklarında fırtına
sonra bir hastane odası
birkaç hemşire
ve doktor geldi
sizin derdiniz dedi
oyun bitti..bitti...........27-04-20 şa
Kayıt Tarihi : 27.4.2020 00:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!