Severken vazgeçebilir,
Kızarken affedebilir,
İsterken korkabiliriz.
Neden böyle olduğunu çoğu zaman anlamayız.
İç dünyamızın istemsiz oyunları belkide yaşadıklarımız,
Bu oyundaki rolümüz;
Benim ki; severken vazgeçmekti,
Senin rolün ise; İsterken korkmak ve kaçmak oldu.
Kayıt Tarihi : 23.7.2008 13:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Benim ki; severken vazgeçmekti,
Senin rolün ise; İsterken korkmak ve kaçmak oldu'
.......................
Hayat bir sahneyse, herkes farklı bir biçimde oynuyor rollerini.. kimisi role giriyor, kimisi rol yapıyor. Acaba, sahici olan hangisi? Oyunlar oynanırken soğuk sahnelerde... rollerimiz çalınıyor perde perde... Bence, trajik olanı, 'sen iyi kadını oynarken, onun kötü adamı oynaması' değildi. Trajik olanı; 'oyun devam ederken sahne bırakıp kaçılmazdı.. o kolay olanını seçti ve sahneyi terkedip kaçtı..' sen zor olanını seçtin ve oynamaya devam etmelisin.. 've perde!!!' dedikten sonra, oyun bırakılmaz, sahne çalınmaz.. Her seyirci kutsaldır ve oyun sonuna kadar oynanmalıdır.. Alkış gelir ya da gelmez... Oyun biter, rolden çıkarız. Bazen güler, bazen, ağlarız.
Yepyeni oyunlar başlar, oyunlar biterken.
Yepyeni oyuncular, yepyeni sahnelerde
Yepyeni oyunlarda, yepyeni seyircilerle buluşur
Soğuk sahnelerde son sahne oynanırken,
Yepyeni oyunlar başlar, oyunlar biterken...
İsterken korkabiliriz
Diline saglık
TÜM YORUMLAR (3)