Oyuncakçı Müslüm Şiiri - Perinur Olgun

Sırtındaydı çantası.
Ağzında yarım kalmış cigarası.
Çantanın içi doluydu sevinçle.
Tüm bebekler elele.

Müslüm 45 yaşındaydı ama.
Görünürdü 60'ında.
Çok çekmiş, çok ezilmişti.
Önce üvey ana
Sonra....... sonra
Kum çekmişti sırtında.

Şimdi böbrekleri ağrırdı arasıra.
İnce bıçak saplanırdı.
Oyardı bir yerleri
Ter ter olurdu her yeri.

Müslüm sevinirdi her sabah
Çocukları sevindirecekti.
Parklarda sokaklarda
Çocuklar annelerinin eteklerini
Çekerek::'Al, al! ' diyeceklerdi.
Anne isteksiz para çantasından parayı çıkarıp
Müslüm istekle çantasından çıkarıp oyuncağı
Göz kırparak verecekti.
'Al İlyas, bu senin zıpzıpın,
Al Gülsultan bu senin fırıldağın
Al Süleyman, al Numan
Al Hafize bunlar hepinizin.'
Müslüm bir ekim sabahı
Çıktı tahta kapılı evinden
Çıktı yürek, arkadan baktı.
Üç bal göz.
Bal bal aktılar, babalarına baktılar.

Gitti Müslüm uzaklara.
Girdi bilinmez tuzaklara
Birden bıçak geldi oydu.
Korktuğu buydu.
Kıvrıldı Müslüm,
Kısıldı gözleri
Çocuklar paylaştılar oyuncakları
Kaçıştılar.
Şenlendi evleri.

Müslüm'ün gözleri
Uzaklara gitti.
Her şey bitti.

2 Ekim 1996 - Mersin