Oyuncakçı Şiiri - Halil Kıvrık

Havva’nın kaprisinden habersiz
Adem.
Bir damla sözcükle bitkin düşüyor AŞK.

Ya kutsal kitaplarda ertelenmiş rüzgarlar bekleniyor,
yada;
körük ciğerli şairler coştular..

Velev ki onlardan değilim.
Herşey oyunmuş gibi geliyor
velakin,
ne oyuncu
ne oyuncak
nede oyuncakçı değilim..

Gapetto usta!
Pinokyoyu; yalan söylediğini kınamasından sonra,
insanların burnu büyüdü.
Ay tutulmasina ilgi çoğaldı
isli camlarla,
karanlık gözlerle bakıyorlar.

Adetten di,
güneşin dolunaya tutulması
her ayın ortasında..
şimdi, alacaaydınlık sevgi uzanıyor zamana.

Kıyamet kopacaği aklının ucundan geçmezdi ki! israfilin..
Biz uyandırdık, üflüyecekmiş

Tenlerde,
ten/nenni,ten/ee/nenni terennümü
makamlı, usullü yeknesak
uyandırmayan...

Ayak baş parmaklarına gösterilen özende,
pespaye idi,
fantastik muamele, ücrete tabi.

tabiki ki!

Tenin için seni isteyenlerden değilim dedim!
bitkin düştü artı değer.

ceninin doğduğunda,doğuyor ucuz işgücü...plepler de

usun,usandığı vakit
kıyamet kopacak.
zurnayla olmadiği gibi,
Sur borusuyla da olmayacak peşrev..

surlarla çevrili değil ki sır.