Oyuncak Sandığı Şiiri - Güliz Ardilli

Küçükken bez bir bebeğim vardı Aliş:
Aliş sobada yanmıştı,
Onu sevdiğimi ve geri istediğimi hatırlıyorum.
Gelecek güzel günleri hayal edebilsem de eski günleri özlüyorum:
Sıcacık kırmızı halılı odamızda anneannemin beni uyandırmasını,
Isıtılmış ekmeğin üzerine rama yağı sürmeyi,
Bahçemizde ip atlayıp sek sek oynadığım günleri.
Siyah beyaz sürekli bozulan televizyonumuzda çizgi film izlemeyi,
Lunaparka gidip eğlendiğimiz günleri.
Sınıfta en başarılı olduğum günleri.
İnsanların çirkin yüzünü fark etmeden önce,
Sevmeyi sevinmeyi bildiğim günleri.
Yeni bir tanesini almayı beklediğim cin ali serisini,
Okumayı yazmayı öğrenirken ki heyecanımı,
Akşamları yapılan misafirlikleri,
Geceleri içtiğim ballı ılık sütleri,
Masum küçük bir çocuk olduğum zamanları.
Sadece düşüp dizimi acıttığımda ağladığım zamanları.
Eski günler güzeldi.
Sevmeyi başaramasam da şu günlerde,
Ağlamayı unutmamışım en azından.

29 Kasım 1998 Pazar 3:17 / İstanbul