Ev telefonundan arayıp, kapadığımda, birkaç kere -
salon masasında ya da yerde, bir yerlerde
(şu anki dağınık kalabalığın içinde.)
- ıslık çalarak birdenbire başladı kıkırdamaya!
Normalde, birisi mıncıklamadan, bunu yapmazdı;
yassı bir pille çalışan oyuncak bir bebek …
(Devasa ağaçların gölgesi kıpırdadı
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
sevgi nasıl bir şey...
oyuncakda bile inanılmaz aşk sinyalleri çağrıştırır
kimbilir belki de gerçek bir kıkırdamaydı O'na doğru yönelten...
ne güzel...
sıradanlığı bile ilginç hale getiriyorsun arkadaşım...
yaşamın farkındasın sen..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta